Właściwości lecznicze shiitake

Właściwości lecznicze  shiitake .
Lentinula edodes - Twardziak jadalny

Grzyby shiitake należą do grupy jednych z najbardziej znanych na rynku światowym. Zgodnie ze starą chińską tradycją leczniczą, spożywanie shiitake zalecane było dla utrzymania dobrego zdrowia i długowieczności. Japończycy od dawna uznają shiitake za eliksir.

Z powodu dużej zawartości protein, błonnika, witamin i minerałów w shiitake - grzyb ten uznany jest za bardzo pożywne i wartościowe pożywienie. Dodatkowo wykryto istnienie biologicznie aktywnych składników w owocnikach, grzybni i w środowisku wodnym kultury. Zidentyfikowano substancje antyzakrzepowe, antywirusowe, aktywizujące interferon i czynniki antyrakowe. Shiitake jest nie tylko grzybem bardzo odżywczym, ale posiada także właściwości lecznicze i ma działanie profilaktyczne.

OBNIŻANIE POZIOMU CHOLESTEROLU

Wysoki poziom cholesterolu we krwi powoduje stwardnienie i zwężenie naczyń krwionośnych. Zdolność shiitake do przyspieszania metabolizmu i wydalania cholesterolu została odkryta w 1966 roku przez Kaneda i Tokuda, którzy karmili szczury przez 10 tygodni suszonymi grzybami ( stanowiły 5 % diety ) � obniżając przeciętny poziom cholesterolu do 24 %.

Badania Donko i Koshina zredukowały poziom cholesterolu o 45-36 %.

Czynnikiem aktywnym jest aminokwas zwany lentianacinem lub lentysinem.

Tokita w 1972 roku odkrył podobne 2 substancje. Główną z nich nazwano eritadeniną.

Eritadenina obniża wszystkie lipidowe komponenty lipoprotein serum u człowieka i u zwierząt. Wykazuje małą toksyczność i jest efektywna gdy jest podawana doustnie, chociaż tylko 10 % jest wchłaniane z przewodu pokarmowego. Eritadenina nie ma żadnych działań jeśli jest podawana dożylnie i jest natychmiast wydalana z obiegu krwi poprzez nerki. Kabir w roku 1987 zbadał efekt sproszkowanego suszu shiitake na ciśnienie krwi i plazmę lipidów u szczurów z bardzo wysokim ciśnieniem krwi i odkrył obniżanie poziomu cholesterolu LDL i HPL. Korzystny wpływ eritadeniny pozostawał nawet po tym jak wyeliminowano shiitake z diety.

Badania na ludziach wykazały obniżenie cholesterolu serum o 12%,7%,^% w trzech grupach młodych kobiet karmionych świeżymi grzybami ( 90g/dzień ), suszonymi ( 9g/dzień ) i napromieniowanymi UV ( g/dzień ) w trakcie 1-tygodniowej diety. W podobnym eksperymencie przeprowadzonym z udziałem osób starszych 60 letnich i powyżej, otrzymano podobny efekt. Poziom cholesterolu spadł o 9 % po tygodniowym spożywaniu shiitake.

Ponieważ shiitake zawiera błonnik, Kurosawa w roku 1982 karmił szczury dietą standardową i drugą zawierającą cholesterol oraz jednocześnie shiitake lub ekstrakt błonnika ( NDF ). NDF miał działanie obniżające poziom cholesterolu odmienny od eritadeniny, który zawdzięczał swe działanie zdolności łączenia kwasu cholowego.

Wydano patenty na produkcję wyrobów z shiitake. Usystematyzowano i przebadano 124 pochodne eritadeniny. Najbardziej aktywne są estery kwasu karboksylowego z alkoholami ( monohydroksy ) o krótkich łańcuchach.

Wydaje się, że grupa karboksylowa, hydroksylowa i nienaruszony pierścień adeniny są niezbędne dla biologicznego działania.

Osiągnięto wyprodukowanie eritadeniny obniżającej system odpornościowy.

DZIAŁANIE ANTYZAKRZEPOWE

Zdolność wyciągów z grzyba shiitake do obniżania krzepnięcia krwi w układzie krwionośnym została udowodniona na podstawie badań.

Hokama w roku 1981 wyodrębnili składniki o małej wadze molekularnej z shiitake, prawdopodobnie nuklezydy lub inne pochodne kwasu nukleinowego, które mogły pohamować łączenie komórek zakrzepowych krwi, a w ten sposób zapobiegając tworzeniu się skrzepów. Takie substancje mogłyby być bardzo cenne w leczeniu chorób układu krążenia.

DZIAŁANIE ANTYBIOTYKOWE

Wyodrębniono kilkanaście składników o właściwościach antybiotykowych. Herrman w 1962 roku opisał działanie kortyneliny o właściwościach antybiotykowych. Bianco opisał działanie przeciwko candida albicans, staphylococcus aureus i bacillus subtilis. Siarczek oczyszczony przez Takazawa w 1982 wykazał efektywne działanie przeciwko trichophyton spp, które powoduje wiele problemów skórnych.Wiele substancji antybakteryjnych otrzymanych z shiitake uzyskało patent. Lentiallexine (okta �7-en3,5-diyn-1-ol ) jest uprawiany razem z trichoderma Choroby wywołane wirusem nie są efektywnie leczone lekami przeciwko infekcjom bakteryjnym czy grzybem. Yamamura i Cochran w 1976 roku wyodrębnili substancję Ac2P z wodnego wyciągu suszu grzyba shiitake, która wykazała działanie antywirusowe.Ac2P jest polisaharydem o dużej wadze molekularnej składającym się głównie z cukrów pentose, które powstrzymują rozmnażanie wirusa. Testy na myszach pokazały, że jest to czynnik hamujący działanie wirusów grypy ale nie innych wirusów.

DZIAŁANIA REGULUJĄCE SYSTEM ODPORNOŚCIOWY

Niewydolność systemu odpornościowego lub dysfunkcja jest dość powszechna w przypadku chorób wywołanych przez wirusa lub w przypadku raka. Przybywa dowodów na to, że składniki odkryte w grzybach są w stanie pobudzać działanie systemu odpornościowego. Działanie biologiczne większości z nich zostało sprawdzone na myszach i szczurach u których wywołano chorobę, co jednak jest inną sytuacją od tej gdy choroba pojawia się naturalnie. Niezbędne są dalsze badania z udziałem człowieka.

WŁAŚCIWOŚCI ANTYWIRUSOWE

Tsumoda i Ishida otrzymali wodny ekstrakt z owocnika i zarodników Donko - odmiany shhitake, który okazał się skuteczny przeciwko wirusowi grypy u myszy. Substancja aktywna, oznaczona jako RNA o podwójnym wiązaniu ( ds.- RNA ) pochodząca z cząstek grzybowirusowych powoduje produkcję interferonu. Takehara udowodnił później, iż te same cząsteczki i RNA o podwójnym wiązaniu mają działanie antyrakowe. Suzuki wydobył ekstrakt RNA o podwójnym wiązaniu z zarodników grzyba. Pojedyncza dawka spowodowała 60% wskaźnik przetrwania u królików zarażonych wirusem grypy.

WŁAŚCIWOŚCI ANTYRAKOWE

Grzyb shiitake jak i jego ekstrakty udowodniły, iż hamuje on przemieszczanie się różnych rodzajów komórek rakowych u myszy. Suszone, sproszkowane owocniki shiitake podawane myszom wykazały działanie antyrakowe. Rozwój i rozrost komórek rakowych ( zwierzęcych i roślinnych ) został zahamowany o 57,9-78,6%.Poziom zahamowania był proporcjonalny do ilości spożywanego grzyba i był efektywny nawet jeśli podawanie do spożycia nastąpiło po wszczepieniu komórek rakowych. Okazało się ,że proszek z grzyba pobudził komórki, które zaatakowały komórki rakowe. Substancją aktywną był głównie glukan, ale część lipidu także wykazało działanie hamujące.

Ikekawa w 1969 odkrył iż, zastrzyk z wodnego ekstraktu shiitake znacznie zahamował rozwój komórek rakowych ( 81 % ) powstających z komórek Sarcoma 180 wszczepionych szwajcarskiej myszy albino. Substancją aktywną był polisacharyd nazwany lentinan przez Chiharę w 1969 r, który zaobserwował całkowitą regresję Sarcomy 180 u myszy bez toksyczności.

Z powodu swej dużej zasługi w lecznictwie lentinan został opisany w dalszej części.

Mniejszy polisacharyd KS-2 wcześniej omówiony ze względu na swe właściwości antywirusowe, zniszczył rozwój komórek rakowych Ehlrich, jak również raka Sarcoma 180, kiedy podano doustnie lub wstrzyknięto KS-2, który stymuluje wydzielanie interferonu u myszy i u ludzi i stymuluje aktywność makrofagów u myszy. KS otrzymany z grzybni shiitake i oczyszczony KS-2-A wzmacnia funkcje obronne komórek zaatakowanych przez raka. KS-2-B i KS-2-D są także efektywne w wyzwalaniu interferonu.

ZASTOSOWANIE LEM W TERAPII PRZECIW AIDS I WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY typu B.

LEM jest całościowym wyciągiem z kultury grzybni shiitake uprawianej w środowisku stałym. LEM jest przygotowywany w postaci brązowego proszku.

W terapiach podaje się LEM doustnie. Substancją czynną jest EP 3 i EPS 4 identyfikowana jako rozpuszczalna w wodzie lignina. Podczas gdy działanie obronne nie zależą od wielkości molekularnych, działania antywirusowe zależą od wielkości molekularnej i przekraczają mniejsze wagi molekularne od 10 ,4 do 10,5. Substancja wytworzona z uprawianej grzybni oznaczona jako LEM-HT jest także używana w leczeniu AIDS.

LEM-HT składa się w 44% z cukru 24,6 %- białka i 31,4 % stanowią inne składniki. Może kontrolować redukcję T-limfocytów odpowiedzialnych za infekcję wirusa AIDS przez pobudzanie makrofagów i działania interleukiny-1.

Sugano otrzymał substancję rozpuszczalną w wodzie i 2 rozpuszczalne w alkoholach. ( LAP i LAP 1 ) z grzybni o właściwościach antyrakowych sprawdzonych na myszach. LAP i LAP 1 zawierały 58 % i 65% cukru, 25 % i 34% białka, cukrem podstawowym była ksyloza.

LENTINIAN-ekstrat ß-1,3-glukanu z shiitake

Wszechmocny w walce obronnej komórek zaatakowanych przez wirusy

Wydano kilkanaście patentów na ekstrakty stymulujące pracę systemu obronnego wytwarzanego z grzybni shiitake, które są skuteczne w leczeniu raka, podawano je w zastrzyku lub doustnie. Jeden z ekstraktów składa się z 2 peptoglikanów, który wzmacnia odporność na szereg chorób: żółtaczka, grypa, infekcje wirusowe, rak osłabienie systemu odpornościowego.

Inna substancja , składająca się z cukru i białka otrzymana z wywaru z grzybni używana jest w leczeniu zapalenia nerek.

Efekty antyrakowe

Ekstrakt lentinianu otrzymany z owocnika shiitake jest czystym ß-1,3-glukanem, który zawiera tylko glukozę. Wydaje się być substancją o silnym działaniu obronnym przeciwko rakowi. Lentinian nie atakuje bezpośrednio komórek, lecz pobudza i wzmacnia mechanizm odpornościowy. Lentinian wzmaga wprowadzanie różnych komórek walczących z rakiem tj. limfocyty T, komórki NK i makrofagi cytotoksyczne, które działają albo selekcyjnie albo nie-selekcyjnie na zaatakowane rakiem komórki. Fakt, iż lentinian stymuluje produkcję komórek T, w czym makrofagi odgrywają pewną rolę, wyróżnia to lentinian od innych dobrze znanych czynników wzmacniających odporność. Efekt antyrakowy lentinianu zależy od typu raka, czasu podawania lentinianu w trakcie leczenia i czy spożywany jest z innym czynnikiem leczniczym. Podawanie lentinianu i cyklofosfamidu równocześnie we wczesnym stadium rozwoju Sarcoma 180 u myszy dało znacznie większe zahamowanie niż podawanie tych czynników samodzielnie.

Użycie lentinanu w terapii antyrakowej

Badania kliniczne dowodzą, iż lentinian jest efektywny w terapii antyrakowej. Wyniki 5-letnich badań na d użyciem lentinianu w zaawansowanych stadiach raka i powrotach raka układu trawiennego w fazie III, pokazały, iż terapie łączenia lentinianu z tegafurem spowodowała wydłużenie okresu utrzymania przy życiu pacjentów w porównaniu z podawaniem samego tegafuru. Wskaźniki przeżycia 1,2,3 lat po podawaniu tegafuru pacjentom z rakiem żołądka wzrosły 2,9 %, 2,9 % i 0 % , podczas gdy u tych pacjentów gdzie podawano łącznie tegafur i lentinian wskaźniki przeżycia były 19.5 %, 10.4 %, i 6.5 %. >

Badania wykazały także, właściwości zapobiegające uszkodzeniu chromosomów wywołanemu lekami antyrakowymi.

Kosaka zbadał łączny efekt lentinianu i endokryniny na rozwój raka wszczepionego u szczurów. Rozwój komórek rakowych został zahamowany kiedy zastrzyk z lentinianu został połączony z terapią chirurgiczną i hormonalną. Ta łączona terapia jest także stosowana klinicznie u kobiet z nawrotami raka piersi. Pacjentki leczone lentinianem miały dłuższe przerwy w nawrotach choroby i wyższy wskaźnik przedłużenia życia.

*Powstrzymywanie nawrotu choroby nowotworowej

Istnieje wiele raportów na to, iż nawrót choroby po operacji został powstrzmany przez lentinian ( doświadczenia na zwierzętach ). Preferuje się użycie lentinianu w celu zniszczenia raka po operacji od użycia czynników chemioterapii, która może przyśpieszyć metastazą - zniszczenie odporności komórki zaatakowanej rakiem.

*Sarcoma 180

Shiio odkrył, iż naświetlania promieniowaniem Roentgena i terapia z lentinianem u myszy cierpiącej na Sarcoma 180 miała dodatkowy efekt z podawaniem lentinianu przed lub po naświetlaniach. W połączeniu z naświetlaniem, rozwój raka zmniejszył się w porównaniu z grupami, które otrzymały radioterapię lub sam lentinian. Podawanie lentinianu przed lub po naświetlaniu miało podobne efekty.

Chihara odkrył wspaniałe rezultaty w terapii raka płuc, piersi w połączeniu z naświetlaniem, operacji z lentinianem bez stosowania chemioterapii.

Lentinian jest dostępny na rynku do użytku leczniczego. W 1987r był na

8 miejscu wśród leków antyrakowych w Japonii z 2,2 % udziałem na rynku o wartości 3 mln $.

Działanie antywirusowe

Zapobieganie symptomom AIDS w nośnikach HIV-1 jest jeszcze jednym zastosowaniem lentinianu w lecznictwie. Kaneko i Chihara odkryli, iż lentinian i pewne jego pochodne są skuteczne przeciwko wirusowi AIDS. Lentinian obniża toksyczność 3- azido � 3 - deoksytymidiny ( AZT ).

Połączenie lentinianu z AZT zniszczyło ludzki antygen braku odporności na wirus silniej niż sam AZT.

Dodatkowo badano działanie siarczanu lentinianu. Zniszczył on rozwój wirusa HIV, zahamował pochłanianie przez komórki wirusa HIV.

Syndrom niskiej odporności

Syndrom ten jest nową kategorią nieprawidłowości odpornościowych niezależnych od AIDS lub od kompleksu objawów AIDS. Jest diagnozowany na podstawie ogólnych symptomów klinicznych tj. gorączka, zmęczenie stale występujące bez wyjaśnienia przez więcej niż 6 miesięcy. Chorzy odczuli poprawę po spożyciu lentinianu, pomimo iż prędzej podawano leki przeciwgorączkowe bez rezultatów.

Działanie antybakteryjne

Lentinian jest skuteczny w zwalczaniu bakterii, infekcji grzybnych i pasożytniczych.

Działanie antycukrzycowe

Badania wykazały, iż podawanie lentinianu u myszy zahamowało rozwój cukrzycy typu I.

Działanie antyzakrzepowe

Stworzono farmaceutyki z lentinianem zapobiegające i skuteczne w terapii szerzącego się wewnątrznaczyniowego skrzepu. Osiągnięto dobre rezultaty potwierdzone badaniami na szczurach.

Ochrona przed promieniowaniem

Podanie lentinanu u napromieniowanych mysz zapewniło im przeżycie.

Tłumaczenie :
"Medicinal benefis of the shiitake mushrooms" -S.C.Jong J.M.Birmingham
American Culture Collection, 12301 Parklawn Dr.Rockville, MD 208

GRZYB SHIITAKE

Grzyb shiitake twardziak jadalny (Lentinula edodes) jest bardzo popularny w Japonii. Już od kilkuset lat stosuje się go tam do leczenia m.in.guzów, przeziębienia, chorób serca, wysokiego ciśnienia, otyłości problemów seksualnych i problemów powodowanych starzeniem się. Japończycy uważają wyciąg z grzyba shiitake za eliksir życia, który odświeża jednocześnie duszę i ciało.

 



Ten mało znany u nas smakowity grzyb egzotyczny cieszy się na całym świecie coraz większym zainteresowaniem z powodu jego działania leczniczego i profilaktycznego.

Około 15 lat temu był on bardzo drogim, rzadko spotykanym poza Japonią wschodnim smakołykiem. Dziś już coraz częściej hodowany jest na Zachodzie i na pewno można go znaleźć na półkach amerykańskich supermarketów. Coraz więcej osób stosuje go do zapobiegania i leczenia dzisiejszych chorób cywilizacyjnych (choroby serca i naczyń krwionośnych, nowotwory, AIDS).

Grzyb shiitake posiada idealne białko, które zawiera wszystkie podstawowe aminokwasy i to w takich proporcjach, jakie uważa się za najlepsze. Obok wielu witamin i enzymów grzyb zawiera dużo leucyny i liazyny, co jest o tyle ważne, że tych właśnie dwóch aminokwasów jest na ogół mało w roślinach zbożowych. Shiitake jest także źródłem witamin z grupy B (także B12).

Polisacharydy zawarte w grzybie wzmacniają działanie systemu immunologicznego. Według badaczy to działanie grzyba ma związek z zawartym w nim polisacharydem zwanym lentinianem oraz z takimi biologicznie aktywnymi substancjami (interferon, interleukiny), które wpływają właśnie na system odpornościowy.

Oprócz zapobiegania już wspomnianym chorobom cywilizacyjnym grzyb ten może być jeszcze stosowany do innych celów-zmniejsza wysokie ciśnienie, obniża poziom cholesterolu we krwii, spowalnia proces starzenia się.

Znawca grzybów Mori Kisako, japoński ojciec mikologii głosił że shiitake może działać korzystnie w wypadku kamicy woreczka żółciowego, wrzodów, cukrzycy, braku witamin oraz anemii, a nawet jest dobrym środkiem przeciw przeziębieniu. Z jego badań wiemy też, że Grzyb shiitake ma silne działanie przeciwnowotworowe oraz przeciwwirusowe i antybakteryjne; zawarte w nim polisacharydy powstrzymują rozmnażanie się bakterii i wirusów. Jeśli chodzi o hamowanie wzrostu guzów, to według badaczy przede wszystkim działa tu wspominany już lentinian. Aktywizuje makrofagi, które układają się wokół komórek nowotworowych. Aktywacja zachodzi z udziałem limfocytów T, pomocniczych (T-helper), które wzmagają działanie makrofagów. Przeciwnowotworowe działanie grzyba shiitake już w latach 60-tych zostało udowodnione dzięki eksperymentom przeprowadzanych na zwierzętach w Krajowym Instytucie Badania Raka w Tokio. Rezultaty tych badań zostały opublikowane w fachowym czasopiśmie amerykańskich badaczy nowotworów Cancer Reaserch. Japońscy badacze osiągnęli wiele dla polepszenia stanu osób będących w zaawansowanym stadium choroby lub osób cierpiących na recydywę nowotworu żołądka lub jelita grubego. Dziś już w wielu miejscach wraz z chemioterapią stosuje się wyciąg z grzyba shiitake do leczenia nowotworów, by zmniejszyć toksyczne działanie leków na zdrowe komórki oraz na system immunologiczny.

Według najnowszych, sensacyjnych rezultatów badań laboratoryjnych shiitake zapobiega rozmnażaniu się w tkankach wirusa HIV, odpowiedzialnego za chorobę AIDS.

Badacze z japońskiej akademii medycznej w Yamaguchi doszli do wniosku, że działanie ochronne wyciągu z grzyba shiitake powstrzymuje znaną działalność wirusa HIV uszkadzającą tkanki. Znany francuski badacz AIDS, Robert Gallo i dwóch pracowników Instytutu Pasteura już ponad dziesięć lat temu wskazali , że stosowanie lentinianu może być efektywne w przypadku chorych na AIDS i nosicieli wirusa HIV.

Zdrowie kryje się w grzybach.

Witaminy, sole mineralne i wartości odżywcze to elementy, jakich dostarczyć mogą nam grzyby. W kuchni goszczą od dawna, jednak niewiele osób zdaje sobie sprawę z faktu, że ich obecność w menu to dawka wielu cennych wartości, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Częściej słyszy się o tym, że zawarty w nich błonnik może być trudno przyswajalny, a wiec ciężkostrawny. A co ciekawe, grzyby zawierają  w swoim składzie dobrze przyswajalne węglowodany, zupełnie inne niż te, które spotkać możemy w produktach roślinnych. Są one podobnie przyswajalne jak cukry w mleku i znacznie lepiej wchłaniane od tych zawartych w roślinach. Dlatego też po posiłku, w skład którego wchodzą grzyby, możemy dość szybko poczuć się syci i w ten sposób ograniczyć ilość spożywanego pokarmu.

W zależności od gatunku grzyba, spotkamy się ze zróżnicowanym składem. Co ciekawe, jedne źródła podają, że witaminy C niestety w grzybach jest niewiele, natomiast inne mówią, że jest jej sporo, choć mniej niż w owocach, natomiast więcej niż w warzywach. Niewielką ilość witaminy A znajdziemy w grzybach zabarwionych na żółto lub pomarańczowo – np. w kurkach. Prawie całkowicie są jej pozbawione takie grzyby jak np. borowik. Za to obfitują one w witaminę D. Bogate w nią są także pieczarki. Ku zaskoczeniu wielu grzyby obfitują  w witaminę B1 i pod tym względem mogą się równać z ziarnami zbóż. Wszystkie gatunki grzybów zawierają witaminę PP. W ich składzie znajdują się też witaminy B3 czy B5 i to w takiej ilości, że porównywalną ilość odnajdziemy na przykład w wątrobie. A to ogromna zaleta.

Grzyby są też bogate w fosfor, wapń i potas, które powinny znaleźć się w codziennej diecie.

Wiele gatunków zawiera również substancje biologicznie aktywne, mające zastosowanie w przeciwdziałaniu i leczeniu chorób cywilizacyjnych, w tym nowotworów i chorób serca. Związki czynne zawarte w owocnikach mają zdolność obniżania poziomu cukru i cholesterolu we krwi oraz wykazują działanie przeciwzapalne, antybakteryjne, antywirusowe i antyoksydacyjne. 

Grzyby powinny być więc dla nas dodatkowym źródłem energii, dostarczać – obok innych produktów składników niezbędnych do prawidłowego metabolizmu, do funkcjonowania naszego organizmu.

Krótko o grzybach.

Krótko o grzybach.

Grzyby stanowią jedną z najliczniejszych grup jedno lub wielokomórkowych organizmów żywych na naszej planecie, które nie wykorzystują energii słonecznej do tworzenia związków organicznych. Ich pokarmem są substancje, które powstały w organiźmie rośliny czy zwierzęcia lub zostały wytworzone przez człowieka. Odmienny charakter odżywiania pozwala podzielić je na trzy następujące grupy:

·         saprofity – żyją na obumarłych roślinach i zwierzętach

·         pasożyty – rozwijają się na żywych organizmach roślin, zwierząt lub innych grzybach, z których czerpią pokarm

·         symbionty – współdziałają z innymi organizmami, nie wywierając na nie szkodliwego wpływu (wzajemne czerpanie korzyści).

Swój cykl rozwojowy, zaczynają nie od nasienia jak rośliny kwiatowe, ale od zarodnika. Z kiełkującego zarodnika rozwija się puszysta grzybnia przerastająca podłoże, na którym rośnie i w sprzyjających warunkach wydaje owocniki.

Grzyby uprawne - trochę historii.

Historia uprawy grzybów sięga kilku tysięcy lat. Prym w tym względzie wiodą Azjaci, szczególnie Chińczycy, gdzie shiitake czy lakownicę uprawiano już ponad 2000 lat temu. Azja do dziś jest największym producentem i konsumentem znacznej ilości gatunków grzybów.

W Europie pierwsze próby uprawy były podejmowane już w starożytności. Polegały one na zakopywaniu w ziemi, w odpowiednich miejscach, kawałków prawdziwków lub polewaniu jej wodą z zarodnikami. Inny rodzaj uprawy polegał na pocieraniu świeżo ściętej karpy topoli kapeluszem polówki wiązkowej i przykryciu karpy darnią. Dopiero w połowie XVII w francuscy ogrodnicy zapoczątkowali, dzięki udomowieniu pieczarki, uprawę grzybów w warunkach sztucznych. Pieczarkarstwo do dnia dzisiejszego jest znaczącym działem ogrodnictwa europejskiego, przynoszącym spore zyski.

Dlaczego warto uprawiać amatorsko grzyby?

Obszar pozyskiwania grzybów w warunkach naturalnych, jak i liczba gatunków dopuszczonych do zbioru zmniejsza się z roku na rok. Zabiegi ochrony lasów, skażenie naturalnych stanowisk powodują ograniczenia w zbiorach grzybów. Również sezonowość ich występowania w warunkach naturalnych powoduje, że ich cena jest dość wysoka.

Samodzielna uprawa grzybów - także w warunkach amatorskich, rozwiązuje niemal wszystkie te problemy. Środowisko leśne nie jest niszczone, grzyby są tańsze od kupionych w sklepie i przede wszystkim zdrowsze. Ponadto łatwo je zebrać i zawsze świeże dostarczyć do kuchni.

Dzięki szerokiej gamie odmian i gatunków możliwa jest uprawa grzybów w warunkach sztucznych, przez cały rok.

Uprawa amatorska grzybów, jak by się mogło wydawać, nie jest wcale trudna. Z powodzeniem można uprawiać wiele gatunków smakowitych grzybów w swoim ogrodzie, altance, piwnicy, ziemiance, czy nawet w domu w kuchni. Własna uprawa może dać wiele zadowolenia i satysfakcji. Ponadto mamy zawsze dostęp do dorodnych, świeżych grzybów, których walory smakowo-zapachowe przewyższają grzyby spotykane w handlu.

Saxifraga

od 1994 roku upiększamy świat

Oferta skierowana jest do miłośników grzybów, którzy cenią nie tylko walory smakowe, ale zwracają także uwagę na wartości odżywcze i  lecznicze grzybów. Nasi klienci mają możliwość wyboru sposobu uprawy grzybów zgodnie z umiejętnościami jakie posiadają.  W ofercie znajdują się zarówno gotowe podłoża zaszczepione grzybnią, zestawy do amatorskiej uprawy wraz z podłożem do przygotowania, jak również grzybnie zaszczepione na kołkach lub na ziarnie.

Fascynacja grzybami jest już tak dawno, iż nie ma takiej pamięci, aby to dokładnie przeczytała.
Prawdziwa historia zaczyna się dziać zimą roku 2014.
Kuzyn Waldek mówi: -Mariusz, moja piwnica gdzie nasza babcia przechowywała ziemniaki jest teraz pusta. Zróbmy tam pieczarki.
I tak się zaczęło. Otworzyłem książkę: grzyby - oczywiście w sieci  ( bo gdzie się teraz najpierw zagląda ). Oczy mi dęba stanęły. Przeogromny świat grzybów dostępny na wyciągnięcie ręki dla każdego. Mnóstwo różnorakich grzybni, balotów, kołków, na ziarnie, substratów...
Niezwykłe właściwości lecznicze, niesamowite walory smakowe...