Właściwości lecznicze shiitake

Właściwości lecznicze  shiitake .
Lentinula edodes - Twardziak jadalny

Grzyby shiitake należą do grupy jednych z najbardziej znanych na rynku światowym. Zgodnie ze starą chińską tradycją leczniczą, spożywanie shiitake zalecane było dla utrzymania dobrego zdrowia i długowieczności. Japończycy od dawna uznają shiitake za eliksir.

Z powodu dużej zawartości protein, błonnika, witamin i minerałów w shiitake - grzyb ten uznany jest za bardzo pożywne i wartościowe pożywienie. Dodatkowo wykryto istnienie biologicznie aktywnych składników w owocnikach, grzybni i w środowisku wodnym kultury. Zidentyfikowano substancje antyzakrzepowe, antywirusowe, aktywizujące interferon i czynniki antyrakowe. Shiitake jest nie tylko grzybem bardzo odżywczym, ale posiada także właściwości lecznicze i ma działanie profilaktyczne.

OBNIŻANIE POZIOMU CHOLESTEROLU

Wysoki poziom cholesterolu we krwi powoduje stwardnienie i zwężenie naczyń krwionośnych. Zdolność shiitake do przyspieszania metabolizmu i wydalania cholesterolu została odkryta w 1966 roku przez Kaneda i Tokuda, którzy karmili szczury przez 10 tygodni suszonymi grzybami ( stanowiły 5 % diety ) � obniżając przeciętny poziom cholesterolu do 24 %.

Badania Donko i Koshina zredukowały poziom cholesterolu o 45-36 %.

Czynnikiem aktywnym jest aminokwas zwany lentianacinem lub lentysinem.

Tokita w 1972 roku odkrył podobne 2 substancje. Główną z nich nazwano eritadeniną.

Eritadenina obniża wszystkie lipidowe komponenty lipoprotein serum u człowieka i u zwierząt. Wykazuje małą toksyczność i jest efektywna gdy jest podawana doustnie, chociaż tylko 10 % jest wchłaniane z przewodu pokarmowego. Eritadenina nie ma żadnych działań jeśli jest podawana dożylnie i jest natychmiast wydalana z obiegu krwi poprzez nerki. Kabir w roku 1987 zbadał efekt sproszkowanego suszu shiitake na ciśnienie krwi i plazmę lipidów u szczurów z bardzo wysokim ciśnieniem krwi i odkrył obniżanie poziomu cholesterolu LDL i HPL. Korzystny wpływ eritadeniny pozostawał nawet po tym jak wyeliminowano shiitake z diety.

Badania na ludziach wykazały obniżenie cholesterolu serum o 12%,7%,^% w trzech grupach młodych kobiet karmionych świeżymi grzybami ( 90g/dzień ), suszonymi ( 9g/dzień ) i napromieniowanymi UV ( g/dzień ) w trakcie 1-tygodniowej diety. W podobnym eksperymencie przeprowadzonym z udziałem osób starszych 60 letnich i powyżej, otrzymano podobny efekt. Poziom cholesterolu spadł o 9 % po tygodniowym spożywaniu shiitake.

Ponieważ shiitake zawiera błonnik, Kurosawa w roku 1982 karmił szczury dietą standardową i drugą zawierającą cholesterol oraz jednocześnie shiitake lub ekstrakt błonnika ( NDF ). NDF miał działanie obniżające poziom cholesterolu odmienny od eritadeniny, który zawdzięczał swe działanie zdolności łączenia kwasu cholowego.

Wydano patenty na produkcję wyrobów z shiitake. Usystematyzowano i przebadano 124 pochodne eritadeniny. Najbardziej aktywne są estery kwasu karboksylowego z alkoholami ( monohydroksy ) o krótkich łańcuchach.

Wydaje się, że grupa karboksylowa, hydroksylowa i nienaruszony pierścień adeniny są niezbędne dla biologicznego działania.

Osiągnięto wyprodukowanie eritadeniny obniżającej system odpornościowy.

DZIAŁANIE ANTYZAKRZEPOWE

Zdolność wyciągów z grzyba shiitake do obniżania krzepnięcia krwi w układzie krwionośnym została udowodniona na podstawie badań.

Hokama w roku 1981 wyodrębnili składniki o małej wadze molekularnej z shiitake, prawdopodobnie nuklezydy lub inne pochodne kwasu nukleinowego, które mogły pohamować łączenie komórek zakrzepowych krwi, a w ten sposób zapobiegając tworzeniu się skrzepów. Takie substancje mogłyby być bardzo cenne w leczeniu chorób układu krążenia.

DZIAŁANIE ANTYBIOTYKOWE

Wyodrębniono kilkanaście składników o właściwościach antybiotykowych. Herrman w 1962 roku opisał działanie kortyneliny o właściwościach antybiotykowych. Bianco opisał działanie przeciwko candida albicans, staphylococcus aureus i bacillus subtilis. Siarczek oczyszczony przez Takazawa w 1982 wykazał efektywne działanie przeciwko trichophyton spp, które powoduje wiele problemów skórnych.Wiele substancji antybakteryjnych otrzymanych z shiitake uzyskało patent. Lentiallexine (okta �7-en3,5-diyn-1-ol ) jest uprawiany razem z trichoderma Choroby wywołane wirusem nie są efektywnie leczone lekami przeciwko infekcjom bakteryjnym czy grzybem. Yamamura i Cochran w 1976 roku wyodrębnili substancję Ac2P z wodnego wyciągu suszu grzyba shiitake, która wykazała działanie antywirusowe.Ac2P jest polisaharydem o dużej wadze molekularnej składającym się głównie z cukrów pentose, które powstrzymują rozmnażanie wirusa. Testy na myszach pokazały, że jest to czynnik hamujący działanie wirusów grypy ale nie innych wirusów.

DZIAŁANIA REGULUJĄCE SYSTEM ODPORNOŚCIOWY

Niewydolność systemu odpornościowego lub dysfunkcja jest dość powszechna w przypadku chorób wywołanych przez wirusa lub w przypadku raka. Przybywa dowodów na to, że składniki odkryte w grzybach są w stanie pobudzać działanie systemu odpornościowego. Działanie biologiczne większości z nich zostało sprawdzone na myszach i szczurach u których wywołano chorobę, co jednak jest inną sytuacją od tej gdy choroba pojawia się naturalnie. Niezbędne są dalsze badania z udziałem człowieka.

WŁAŚCIWOŚCI ANTYWIRUSOWE

Tsumoda i Ishida otrzymali wodny ekstrakt z owocnika i zarodników Donko - odmiany shhitake, który okazał się skuteczny przeciwko wirusowi grypy u myszy. Substancja aktywna, oznaczona jako RNA o podwójnym wiązaniu ( ds.- RNA ) pochodząca z cząstek grzybowirusowych powoduje produkcję interferonu. Takehara udowodnił później, iż te same cząsteczki i RNA o podwójnym wiązaniu mają działanie antyrakowe. Suzuki wydobył ekstrakt RNA o podwójnym wiązaniu z zarodników grzyba. Pojedyncza dawka spowodowała 60% wskaźnik przetrwania u królików zarażonych wirusem grypy.

WŁAŚCIWOŚCI ANTYRAKOWE

Grzyb shiitake jak i jego ekstrakty udowodniły, iż hamuje on przemieszczanie się różnych rodzajów komórek rakowych u myszy. Suszone, sproszkowane owocniki shiitake podawane myszom wykazały działanie antyrakowe. Rozwój i rozrost komórek rakowych ( zwierzęcych i roślinnych ) został zahamowany o 57,9-78,6%.Poziom zahamowania był proporcjonalny do ilości spożywanego grzyba i był efektywny nawet jeśli podawanie do spożycia nastąpiło po wszczepieniu komórek rakowych. Okazało się ,że proszek z grzyba pobudził komórki, które zaatakowały komórki rakowe. Substancją aktywną był głównie glukan, ale część lipidu także wykazało działanie hamujące.

Ikekawa w 1969 odkrył iż, zastrzyk z wodnego ekstraktu shiitake znacznie zahamował rozwój komórek rakowych ( 81 % ) powstających z komórek Sarcoma 180 wszczepionych szwajcarskiej myszy albino. Substancją aktywną był polisacharyd nazwany lentinan przez Chiharę w 1969 r, który zaobserwował całkowitą regresję Sarcomy 180 u myszy bez toksyczności.

Z powodu swej dużej zasługi w lecznictwie lentinan został opisany w dalszej części.

Mniejszy polisacharyd KS-2 wcześniej omówiony ze względu na swe właściwości antywirusowe, zniszczył rozwój komórek rakowych Ehlrich, jak również raka Sarcoma 180, kiedy podano doustnie lub wstrzyknięto KS-2, który stymuluje wydzielanie interferonu u myszy i u ludzi i stymuluje aktywność makrofagów u myszy. KS otrzymany z grzybni shiitake i oczyszczony KS-2-A wzmacnia funkcje obronne komórek zaatakowanych przez raka. KS-2-B i KS-2-D są także efektywne w wyzwalaniu interferonu.

ZASTOSOWANIE LEM W TERAPII PRZECIW AIDS I WIRUSOWEMU ZAPALENIU WĄTROBY typu B.

LEM jest całościowym wyciągiem z kultury grzybni shiitake uprawianej w środowisku stałym. LEM jest przygotowywany w postaci brązowego proszku.

W terapiach podaje się LEM doustnie. Substancją czynną jest EP 3 i EPS 4 identyfikowana jako rozpuszczalna w wodzie lignina. Podczas gdy działanie obronne nie zależą od wielkości molekularnych, działania antywirusowe zależą od wielkości molekularnej i przekraczają mniejsze wagi molekularne od 10 ,4 do 10,5. Substancja wytworzona z uprawianej grzybni oznaczona jako LEM-HT jest także używana w leczeniu AIDS.

LEM-HT składa się w 44% z cukru 24,6 %- białka i 31,4 % stanowią inne składniki. Może kontrolować redukcję T-limfocytów odpowiedzialnych za infekcję wirusa AIDS przez pobudzanie makrofagów i działania interleukiny-1.

Sugano otrzymał substancję rozpuszczalną w wodzie i 2 rozpuszczalne w alkoholach. ( LAP i LAP 1 ) z grzybni o właściwościach antyrakowych sprawdzonych na myszach. LAP i LAP 1 zawierały 58 % i 65% cukru, 25 % i 34% białka, cukrem podstawowym była ksyloza.

LENTINIAN-ekstrat ß-1,3-glukanu z shiitake

Wszechmocny w walce obronnej komórek zaatakowanych przez wirusy

Wydano kilkanaście patentów na ekstrakty stymulujące pracę systemu obronnego wytwarzanego z grzybni shiitake, które są skuteczne w leczeniu raka, podawano je w zastrzyku lub doustnie. Jeden z ekstraktów składa się z 2 peptoglikanów, który wzmacnia odporność na szereg chorób: żółtaczka, grypa, infekcje wirusowe, rak osłabienie systemu odpornościowego.

Inna substancja , składająca się z cukru i białka otrzymana z wywaru z grzybni używana jest w leczeniu zapalenia nerek.

Efekty antyrakowe

Ekstrakt lentinianu otrzymany z owocnika shiitake jest czystym ß-1,3-glukanem, który zawiera tylko glukozę. Wydaje się być substancją o silnym działaniu obronnym przeciwko rakowi. Lentinian nie atakuje bezpośrednio komórek, lecz pobudza i wzmacnia mechanizm odpornościowy. Lentinian wzmaga wprowadzanie różnych komórek walczących z rakiem tj. limfocyty T, komórki NK i makrofagi cytotoksyczne, które działają albo selekcyjnie albo nie-selekcyjnie na zaatakowane rakiem komórki. Fakt, iż lentinian stymuluje produkcję komórek T, w czym makrofagi odgrywają pewną rolę, wyróżnia to lentinian od innych dobrze znanych czynników wzmacniających odporność. Efekt antyrakowy lentinianu zależy od typu raka, czasu podawania lentinianu w trakcie leczenia i czy spożywany jest z innym czynnikiem leczniczym. Podawanie lentinianu i cyklofosfamidu równocześnie we wczesnym stadium rozwoju Sarcoma 180 u myszy dało znacznie większe zahamowanie niż podawanie tych czynników samodzielnie.

Użycie lentinanu w terapii antyrakowej

Badania kliniczne dowodzą, iż lentinian jest efektywny w terapii antyrakowej. Wyniki 5-letnich badań na d użyciem lentinianu w zaawansowanych stadiach raka i powrotach raka układu trawiennego w fazie III, pokazały, iż terapie łączenia lentinianu z tegafurem spowodowała wydłużenie okresu utrzymania przy życiu pacjentów w porównaniu z podawaniem samego tegafuru. Wskaźniki przeżycia 1,2,3 lat po podawaniu tegafuru pacjentom z rakiem żołądka wzrosły 2,9 %, 2,9 % i 0 % , podczas gdy u tych pacjentów gdzie podawano łącznie tegafur i lentinian wskaźniki przeżycia były 19.5 %, 10.4 %, i 6.5 %. >

Badania wykazały także, właściwości zapobiegające uszkodzeniu chromosomów wywołanemu lekami antyrakowymi.

Kosaka zbadał łączny efekt lentinianu i endokryniny na rozwój raka wszczepionego u szczurów. Rozwój komórek rakowych został zahamowany kiedy zastrzyk z lentinianu został połączony z terapią chirurgiczną i hormonalną. Ta łączona terapia jest także stosowana klinicznie u kobiet z nawrotami raka piersi. Pacjentki leczone lentinianem miały dłuższe przerwy w nawrotach choroby i wyższy wskaźnik przedłużenia życia.

*Powstrzymywanie nawrotu choroby nowotworowej

Istnieje wiele raportów na to, iż nawrót choroby po operacji został powstrzmany przez lentinian ( doświadczenia na zwierzętach ). Preferuje się użycie lentinianu w celu zniszczenia raka po operacji od użycia czynników chemioterapii, która może przyśpieszyć metastazą - zniszczenie odporności komórki zaatakowanej rakiem.

*Sarcoma 180

Shiio odkrył, iż naświetlania promieniowaniem Roentgena i terapia z lentinianem u myszy cierpiącej na Sarcoma 180 miała dodatkowy efekt z podawaniem lentinianu przed lub po naświetlaniach. W połączeniu z naświetlaniem, rozwój raka zmniejszył się w porównaniu z grupami, które otrzymały radioterapię lub sam lentinian. Podawanie lentinianu przed lub po naświetlaniu miało podobne efekty.

Chihara odkrył wspaniałe rezultaty w terapii raka płuc, piersi w połączeniu z naświetlaniem, operacji z lentinianem bez stosowania chemioterapii.

Lentinian jest dostępny na rynku do użytku leczniczego. W 1987r był na

8 miejscu wśród leków antyrakowych w Japonii z 2,2 % udziałem na rynku o wartości 3 mln $.

Działanie antywirusowe

Zapobieganie symptomom AIDS w nośnikach HIV-1 jest jeszcze jednym zastosowaniem lentinianu w lecznictwie. Kaneko i Chihara odkryli, iż lentinian i pewne jego pochodne są skuteczne przeciwko wirusowi AIDS. Lentinian obniża toksyczność 3- azido � 3 - deoksytymidiny ( AZT ).

Połączenie lentinianu z AZT zniszczyło ludzki antygen braku odporności na wirus silniej niż sam AZT.

Dodatkowo badano działanie siarczanu lentinianu. Zniszczył on rozwój wirusa HIV, zahamował pochłanianie przez komórki wirusa HIV.

Syndrom niskiej odporności

Syndrom ten jest nową kategorią nieprawidłowości odpornościowych niezależnych od AIDS lub od kompleksu objawów AIDS. Jest diagnozowany na podstawie ogólnych symptomów klinicznych tj. gorączka, zmęczenie stale występujące bez wyjaśnienia przez więcej niż 6 miesięcy. Chorzy odczuli poprawę po spożyciu lentinianu, pomimo iż prędzej podawano leki przeciwgorączkowe bez rezultatów.

Działanie antybakteryjne

Lentinian jest skuteczny w zwalczaniu bakterii, infekcji grzybnych i pasożytniczych.

Działanie antycukrzycowe

Badania wykazały, iż podawanie lentinianu u myszy zahamowało rozwój cukrzycy typu I.

Działanie antyzakrzepowe

Stworzono farmaceutyki z lentinianem zapobiegające i skuteczne w terapii szerzącego się wewnątrznaczyniowego skrzepu. Osiągnięto dobre rezultaty potwierdzone badaniami na szczurach.

Ochrona przed promieniowaniem

Podanie lentinanu u napromieniowanych mysz zapewniło im przeżycie.

Tłumaczenie :
"Medicinal benefis of the shiitake mushrooms" -S.C.Jong J.M.Birmingham
American Culture Collection, 12301 Parklawn Dr.Rockville, MD 208